Córka samuraja

Pisarze lubią osadzać swoje opowieści w barwnych czasach, często bardzo odległych od współczesnych. W wielu książkach czujemy tę fantastyczną atmosferę towarzyszącą starożytnym ruinom, dawnych tradycji... od razu widać, że autor się interesuje i wie co pisze. Najpowszechniejsze są chyba Grecja, Rzym, ewentualnie Francja, Niemcy. Przeszłość jest równie pociągająca, jak przyszłość. Są na szczęście również pisarzy, którzy wolą Azję. Tak się składa, że historia Azji bardzo się różniła od Europy, czy nawet Stanów. Zwłaszcza XIX wiek, który był po prostu wielkim przełomem dla Dalekiego Wschodu.
Córka samuraja to niecodzienna powieść, napisała przez Lesley Downer. Chociaż jej matka jest Chinką, ona pokochała Japonię i pisze wspaniałe powieści o tym kraju. Jej książki mają w sobie "to coś" - nie chodzi mi do końca o dobrych bohaterów. Lesley Downer w swoich książkach ukazuje historię Kraju Kwitnącej Wiśni. W Córce samuraja spotykamy Japonię ogarniętą wojną pełną sprzeczności. Japończycy zaczynają walczyć przeciwko sobie, z jednej strony pragnąc powrotu swojej siły - tych wspaniałych czasów, kiedy rządzili samurajowie, kiedy najważniejszy dla mężczyzny był honor. Druga strona pragnie pójść w ślady Amerykanów oraz Francuzów. Nie chodzi o kulturę, lecz o wolność dla ludzi, którzy honor stracili.
Główny wątek jest zaplątany w ten surowy spór; Taka to młoda dziewczyna, córka sławnej gejszy i znakomitego generała. Jej życie momentalnie się zmienia, kiedy pewnego dnia poznaje Nobu, patykowatego chłopaka, który ratuje ich przed jednym z buntowników. Zostaje on w jej domu, jako służący. Zaczynają się przyjaźnić, Taka chętnie uczy go pisać i czytać. Między dwojgiem młodych ludzi zawiązuje się prawdziwa więź, niezrozumiała dla ówczesnych Japończyków.
Niestety, Nobu zostaje odprawiony z domu, kiedy brat Taki przyłapuje ich na wspólnej nauce. Całe to rozstanie oraz nieoczekiwane spotkanie w letnie święto, nawiązuje do pięknej japońskiej legendy o Księżniczce Tkaczce i Pasterzu. Tutaj autorka wykazała się niezwykłą wiedzą na temat tradycji, czy choćby legend, których Japończycy mają na pęczki. Co więcej, opisuje te czasy z wielką dokładnością, aż nasza wyobraźnia, bez najmniejszego trudu, zabiera nas do XIX wieku: dzielnic rozkoszy, gejsz, brudnych miasteczek, pól, samurajów, świątyń. Dla każdego zainteresowanego to prawdziwa skarbnica wiedzy!
O historii Taki i Nobu można pisać bez końca. On zaciąga się do wojska, ona jest sprzeda innemu mężczyźnie. Jej ojciec ściąga na siebie coraz więcej wrogów, czego nie ujdzie jej nie zauważyć. Wydawać by się mogło, że te dwa światy zupełnie do siebie nie pasują. Jednak każde z nich cały czas przypomina sobie wspaniały czas spędzony w swoim towarzystwie. Wraz z biegiem wydarzeń będziemy śledzili dokładnie każde ich posunięcie. Nasze serce będzie biło coraz szybciej, aby wreszcie znaleźć upragnione wątki, gdy tych dwoje wreszcie się spotyka.
Bohaterzy drugoplanowi są niemniej fantastyczni. Matka Taki, Fujino to znakomita gejsza, bardzo znana. Odnalazła prawdziwą miłość w jej ojcu - generalne Kitaoka. Przedstawiona jest jako niezwykle namiętna i niewyczerpana. Rodzice Taki są sobie przeznaczeni i pomimo lat, nie umieją o tym zapomnieć.
Książka oprócz dobrej fabuły i fantastycznego stylu Lesley Dower ma klimat. Zdarzają się smutne wątki, np. wyjazd ojca Taki na wojnę, smutne pożegnanie Nobu. To nadaje Córce samuraja pewnej szczypty dramatyzmu, dzięki czemu książka staje się bardziej rzeczywista. To samo życie, nie mniej, nie więcej. Może dlatego ta książka jest taka dobra? Bo nie ma tam niepotrzebnych konfliktów, zamieszania? Jest sam smak, aż chce się czytać.
Z pewnością oceniłabym ją 9/10. To wedle mnie wysoka ocena i jak najbardziej zasłużona.